Bardzo dużo o historii kościoła dowiadujemy się z opracowania księdza Piotra Szkolnickiego, więc nie będziemy na tej stronie powielać tych informacji. Jeśli kogoś interesuje bardziej szczegółowe opracowanie to polecam zajrzeć do zakładki: Opracowania i pobrać “Monografię Dublan Samborskich” lub skorzystać z bezpośredniego linku TUTAJ.
Kościół rzymsko-katolicki
Na podstawie źródeł historycznych nie ma możliwości na jednoznaczne określenie kiedy w Dublanach powstał pierwszy kościół i parafia.
W 1481 i 1498 roku w Dublanach mieszkali już księża, więc parafia pojawiła się znacznie wcześniej.
W swojej monografii ks. Piotr Szkolnicki napisał:
„ Biskup przemyski Albert Baranowski w 1586 r. nakazał spisać uposażenie kościoła na wieczną pamiątkę wedle zeznań zaprzysiężonych świadków. Toteż wezwano poważnych świadków, mieszkańców Dublan, mieszkających tu z dziada pradziada, którzy odnośnie powstania parafii zeznają co następuje: pierwszy świadek “szlachetny” Marcin Czibil, gospodarz dublański, dobrze uposażony, mający sześćdziesiąt kilka lat twierdzi, że królewska wieś Dublany posiada kościół parafialny od niepamiętnych czasów. To samo zeznają dwaj inni świadkowie szlachetny” Maciej Philipowicz, gospodarz w Dublanach, mający lat czterdzieści kilka i Piotr Luczkiewicz, dobrodziej kościoła dublańskiego, gospodarz dobrze uposażony, mający lat około czterdzieści. Według ich zaprzysiężonego świadectwa początki kościoła w Dublanach sięgają niepamiętnych czasów. Z czego wnosimy, że co najmniej jedno lub dwa pokolenia przed nimi nie pamiętały czasu powstania parafii, bo przecież przekazałyby tak ważną wiadomość swoim dzieciom. Tak więc z całą pewnością wnosić można, że początki Parafii sięgają pierwszych lat wieku XV – tego albo nawet końca wieku XIV – tego”
Rysunek z Monografii Ks. Piotra Szkolnickiego: Pierwszy kościół rzymsko-katolicki, drewniany, wybudowany w XV wieku. W 1624 roku spalony przez Tatarów.
W 1637 roku konsekrowano kamienną świątynię pod wezwaniem Św. Mikołaja.
W 1737 roku zbudowano kolejny kościół, murowany. Był pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej św. Stanisława i św. Mikołaja. Oprócz ołtarza głównego, świątynia ta miała sześć drewnianych ołtarzy i 16 obrazów. W 1837 roku kościół miał tylko trzy ołtarze. W 1898 roku dzięki rodzinie właścicieli Dublan – Sozańskim – kościół został rozbudowany i odrestaurowany. Ukończono wieżę a wnętrza wymalował krewny założycieli, lwowski artysta Michał Sozański. Na dziedzińcu kościoła znajdowały się 4 kaplice i betonowa dzwonnica z 4 dzwonami.
Rysunek z Monografii Ks. Piotra Szkolnickiego:
Kolejne zdjęcia kościoła pochodzą ze strony:
Proboszczowie i wikariusze kościoła rzymsko-katolickiego w Dublanach:
Ostatni ksiądz Władysław Świątnicki opuścił parafię w czasie okupacji. Ks. Szczupiel został zamordowany. Po wojnie kościół został zamieniony na magazyn przez władze sowieckie a w 1985 roku wysadzony w powietrze.
Parafia greko-katolicka
Cerkiew greko-katolicka znajdowała się w odległości około 1 kilometra od kościoła rzymsko-katolickiego w kierunku na Dublany Na Dole / Tatary. Patronem cerkwi, zbudowanej w 1863 r. pod wezwaniem Objawienia Pańskiego był właściciel Kornalowic, Adam Sozański, a potem jego następcy.
Podane okresy są przybliżone i zostały określone na podstawie wpisów w dostępnych księgach metrykalnych.
Rycina kościoła greko-katolickiego z “Monografii Dublan Samborskich” ks. Piotra Szkolnickiego.
Zdjęcie wykonane w 2017r.